بررسی صنایع بدیعی از دیدگاه زیبایی شناختی

بدیع از دیدگاه زیباییشناختی، دانشی است که با آن راههای زیبایی سخن آشکار میشود و علم آرایش کالم است که زبان معمولی را به شعر تبدیل میکند. فیاض لاهیجی از جمله شاعران سبک هندی است که در بیان افکار و اندیشهها، با زبانی شاعرانهاز دانش بدیع که پایههای اصلی آن مبتنی بر صناعات لفظی و معنوی میباشد، استفادهیفراوانی برده است. در این کتاب که به شیوهی توصیفی- تحلیلی انجام میشود، دیوان اشعارفیاض لاهیجی از دیدگاه نقد زیبایی ً شناختی، مخصوصا دانش بدیع، مورد بررسی و واکاوی قرار گرفته و عوامل زیباییآفرین بدیعی شعر او، هم از لحاظ نوع و هم از لحاظ میزان کاربرد، بررسی و تجزیه و تحلیل میشود. فیاض لاهیجی به منظور بیان افکار و تجربه های عرفان ً خویش، از صنایع معنوی مخصوصا تلمیح و مراعات النظیر، نسبت به سایر شگردهای بلاغی بیشتر بهره برده است.