شناخت گرایی در مقابل ساختن گرایی

سازه گرایی یکی از رشته های جدید و منحصر به فرد است. از نظر مفهومی، ساختگرایی در طرف مقابل رفتار و معرفت قرار دارد که هر دو فلسفه های عینی هستند. عینی گرایان بر این باورند که حقیقت فراتر از ذهن وجود دارد و هدف از آموزش انتقال شکل این حقیقت به ذهن جامع است. در مقابل، اصل اصلی سازه انگاری نسبی گرایی است. بر اساس این فلسفه، واقعیت روانی و اجتماعی ساخته میشود و افراد مختلف آن را متفاوت می سازند. در واقع نسبیت گرایان
کاری به حضور یا عدم وجود یک واقعیت وجودی فراتر از ذهن ندارند )آنها نه انکار میکنند و نه تایید میکنند(، بلکه واقعیت ذهن را همان گونه می دانند که انسانها از جهان هستی می بینند. ساختگرایی رویکردی به روانشناسی یادگیری بر اساس کار پیاژه و ویگوتسکی است که از تغییر از معلم محوری به یادگیرندهمحوری حمایت میکند. به عنوان یک نظریه یادگیری تحول آفرین، فرآیند “تغییر دیدگاه” شامل روانشناختی(تغییر ادراک از خود)است. وی گفت: سه بعد باور )بازنگری در نظام اعتقادی( و رفتار )تغییر زندگی( وجود دارد. یادگیری تحول آفرین با تغییر جهان بینی و تواناییهای اولیه فرد، آگاهی را گسترش میدهد. یادگیری تحول آفرین با فرآیندهای هدایت شده آگاهانه مانند کسب و پذیرش محتوای بصری بهینه و تجزیه و تحلیل
انتقادی اطالعات پس زمینه تسهیل میشود. به ندرت منجر به تغییر دیدگاهها و یادگیری تحول آفرین می ً شود. ژاک مزرو معمولا از “بحران هرج و مرج” ناشی از بحران زندگی یا انتقال زندگی ناشی میشود. اگرچه میتواند از انباشت طرحهای معنا نیز ناشی شود. ژاک میزو معتقد است که این ممکن است ناشی از ترکیبی از معیارهای معنایی باشد. مشکلات مخرب قابل توجهی، مانند مشکلاتی که معلم در طول زمان ایجاد میکند، نیز منجر به تغییر میشود. در نهایت از خوانندگان
عزیز درخواست میشود با ارائه نظرات خود نویسنده را از هر گونه کاستی در تالیف، مطلع ساخته تا در چاپ های بعدی نسبت به رفع آن اقدام گردد، ضمن آنکه نویسنده از دریافت نظریات تکمیلی نیز استقبال مینماید.